Tabiri caiz ise sokaktan on bir tane adam toplasanız daha başarılı bir performans ortaya koyacağından emin olduğumuz Ermenistan maçındaki ruhsuzluk halini görünce gerçekten utandım.
Sahada ruh yok, mücadele yok, emek yok rakibi ısırıp rahatsız edecek performans ise hak getire.
Müdahale etmesi gereken elin oğlu Alman evladı Stefan Kuntz ise bizim Anadolu tabiri ile trene bakar gibi maça bakıyor.
Yahu kardeşim sen hangi aklın ürünü olarak buraya geldin ve amacın ne?
Beceremiyorsan defolup gideceksin ki beceremiyorsun bu açık açık belli.
O halde ne diye o koltuğu işgal edersin ki.
Git ülkende yemek programı mı yapacaksın, bulaşık mı yıkayacaksın ne yapacaksan yap ama bizden uzak dur.
Takıma bakıyorsun sahada ruh gibi. Milli ruhu onlara aşılayacak, onlara o formanın ağırlığını hissettirecek adam bırakın ruhu hayalet mübarek sanki.
Yeminle söylüyorum bu kadroyu versinler sütçüye, tüpçüye, simitçiye velhasıl bizim gibi sade vatandaşlara eğer o Ermenistan’a en az dört gol atamazsak suratımıza tükürün.
Maçtan sonraki açıklamalarına bakacak olursak tam bir fecaat. Sanki biz başka bir maç izlemiş gibiyiz. Kadro seçimi yanlış, taktik yanlış, müdahaleler yanlış.
Aslında doğru ne var ki diye sormak daha anlamlı olacak.
Bu sezon takımlarının en mücadeleci oyuncuları arasında yer alan Yusuf Sarı, Abdülkerim Bardakçı, İrfan Can Kahveci gibi isimler kulübede, ne oynadığı bile belli olmayan acemiler mangası ise mevkileri de değişmiş şekilde sahada.
Çıldırmamak elde değil.
Ya federasyon başkanına ne demek lazım?
Konumuz Stefan Kuntz değil demiş beyefendi.
Hayır, Mehmet Başkan konumuz tam da bu. Üstelik o konunun içine sen ve yönetim kurulun da var.
Bu rezaletin hesabını çıkın ve bu millete verin.
Öyle yeni marş arayışımız var gibi saçma sapan işlerle uğramayı bırakın da adam gibi milli ruhu sahaya yansıtabilecek bir Türk evladını bu takımın başına getirin.
Yoksa biz topunuzun yerine yenisini bakmak durumunda kalacağız.