Evimizde öcü var.
Korkutuyorlar beni.
Yan gözle ve tehdit ederek bakıyorlar gibime geliyor.
Ürküyorum.
Korkuyorum.
Çekiniyorum onlardan.
Bilgisayarıma yaklaşamıyorum.
İyi ama o bana çok lazım.
Cep telefonumu balkonda pencere kenarına bıraktım.
Sevdiğimden ayrılmış gibi hissediyorum kendimi.
Gözüm onda.
Biri ararsa "kim aradı acaba?" diye bakabilecek cesaretim kalmadı.
Mesaj sinyali geliyor.
Uzaktan bakıyorum başımı yukarı kaldırarak.
Elime almaya korkuyorum.
Ne yalan söyleyeyim, Lübnan'da elektronik herşey patlamaya başlayınca klimayı açmaya bile çekiniyorum.
Evimde öcü varmışta her an patlayacaklarmış gibime geliyor.
Cep telefonu gibi.
Çağrı cihazları gibi.
Klimalar gibi.
Radyolar gibi.
Telsizler gibi.
Ya laptoplar tabletler de patlatılırsa!
Bilgisayarlar gibi evimizde bulunan cihazlarda ya patlatılırsa!
Ya izlemekten vazgeçemediğimiz televizyonumuz da patlatılırsa!
Patlatılmalarına kim, nasıl engel olacak?
Kim durduracak?
İsrail ve Amerika el ele vermişler Ortadoğu'yu kana buluyorlar.
Vahşetin farklı versiyonlarını sergiliyorlar.
Deney yapıyorlar.
Filistin'i işgal bahanesiyle bölgede savaş taktikleri deniyorlar.
Öcüler ev de bana yan yan bakıyorlar.
Tehdit altındaymışım gibi hissediyorum kendimi.
Ne yalan söyleyeyim, korkuyorum.
Acaba diyorum bütün bu alet edevatı sokağa mı atsam?
Ama onlarsız da olmuyor ki...
Ne yapacağız şimdi?