Şiddetle kınıyorum bu insanlık ayıbını.
*
Ne oluyor?
Demokrasi ayağına yatıp teröre, teröristlere arka çıkmak da neyin nesi?
Sanat sanat için olduğu kadar sanat halk içindir.
Evet ama sanatı teröre destek olarak kullanmak yanlış olmuyor mu?
Bunun neresi halk için?
Yedinci sanat kolu sinemayı kullanarak ülkeyi parçalamaya...
Devleti çökertmeye...
Milleti birbirine kırdırmaya...
Askeri "Bizden, sizden" diye bölmeye...
Polisi kendi amaçlarına hizmetkar yapmaya...
..Ve Türkiye'yi Amerika'ya peşkeş çekmeye azmetmiş bir örgüte hizmet anlayışıyla film yapmak!
Dizi çekmek!
Belgesel hazırlamak da neyin nesi?
Ne oldu şimdi?
Atmış yıllık bir organizeyi yok ettiniz.
Kapattınız.
Onlarca gerçek sinema sanatçısını üzdünüz.
Yapmayın!
Beyaz perdeyi karartmayın.
Lekelemeyin.
Organize işlere kalkışmayın.
Bırakın siyaseti siyasetçiler yapsın.
Bırakın sinemayı sinema sanatçıları yapsın.
Sinema siyasete alet yapılmasın.
Hiç kimse devletten daha büyük değildir.
Bu unutulmasın!
*. *.
Amerika’da Ermeniler dolduruşa gelmişler.
Kendilerine yakışanı yapmışlar.
Tesadüf değildir.
Organize bir iştir.
Konferansı basmalar!
Büyükelçiye saldırmalar!
Türkleri darp etmeler!
Karabağ'ın acısı Los Angeles'a kadar ulaşmış belli ki...
Azerbaycanlı kardeşlerimiz, Karabağ’dan ayrılmak isteyen on binlerce Ermeni’ye insanca davranıyor.
Onlar otuz yıl önce Azerbaycan Türklerini katlederek; karda kışta yaya olarak, ölüme mahkum edercesine Karabağ'ı işgal edip kovarken, şimdi insanlık onuruna ve Türklük şanına yakışır şekilde onları Ermenistan'a su, ekmek, bisküvi vererek uğurluyor.
Herkes Türk gibi davranmaz.
Herkes Türk gibi asil olamaz.
Ermeniler her zaman organize edilip oyuna getiriliyor.
Uyansınlar artık!