Ve hemen oracıkta bir cami var, Şehreküstü camii.
Ve o caminin altında tuvaletleri var.
Var ama gel gör ki büyük şikâyetler de var!
Oradan tesadüfen geçerken yaşlı, beli iki büklüm olmuş, elinde bastonu olan yaşlı bir hanımın yüksek sesle ve ağlamaklı olarak serzenişte bulunduğuna tanık oldum.
Genç bir bayan o yaşlı hanımın kolundan tutmuş sakinleştirmeye çalışıyordu ama o sıkıntı içinde konuşuyordu.
“Böyle rezalet olamaz !”
“Bu nasıl bir şeydir?”
“Kadın tuvaleti alaturka, olur mu?”
“Yaşlısı var hastası var kadınlar o alaturka tuvaletlere nasıl otursun?”
“Ne kadar anlayışsızsınız, bu yaşlı halimle oturdum kalkamadım. Orada, tuvaletlerdeki kadınlardan yardım çağırdım tuvaletten kalkabilmek için”
“Bu ne edepsizliktir ki buraya klozet yapmamışlarda hâlâ alaturka tuvaletler var”
“Hangi zamanda yaşıyoruz?”
Ağlamaklı olarak ve fakat utancını, sıkıntısını dile getiriyordu cami yetkililerine ve az ötede bulunan il müftülüğünün duyması için.
Buradaki tuvalet sayıları hem erkekler hem kadınlar tarafı için artırılmalı.
Kadınlar tarafı için o alaturka tuvaletler kaldırılmalı yerine tamamı klozet konmalı.
Şahit olduğum bu olay işin geçeği.
Cami yetkilileri, oradaki görevliler bunu bilemiyorlar mı, akıl edemiyorlar mı?
O yaşlı hanım haksız mı?
Aslında, o yaşlı hanım diğer kadınların dile getirmeye utandıkları, çekindikleri bir dileği seslendirdi, o kadar.
Ben bir yanlışa ve gerçeğe rastladım buradan dile getiriyor, ilgililere duyuruyorum.
Takip ediyorum, ne demek istediğimi anlamışlar mı diye?
Yakında göreceğiz, bakalım yaşlı hanıma kulak veren olmuş mu?