Sami Hoca ile ikinci maçımızda Trabzonspor’u kontrollü bir oyunla 2-1 yendik ve ilaç gibi bir 3 puan aldık. Alanyaspor maça, geçen hafta ligin en sansasyonel takımı Samsunspor karşısında 1 puan alan kadroyla çıktı. Sami Hoca’yı analiz ederken, belli bir kadro ve taktik ile oynamayı sevdiğini belirtmiştik. Rakip Trabzonspor olsa da kadroyu ve taktiği bozmadık. Trabzonspor her ne kadar kötü bir sezon geçirsede yine de kolay yenilen bir takım değil. Üstelik öne geçmiş olmalarına rağmen Alanyaspor sabırlı, ne yaptığını bilerek güzel bir oyun ortaya koydu.
İlk düdükten 8 dakika sonra gelen golle adeta maça yenik başlasakta, oyun disiplininden kopmadık. İlk yarı boyunca, hem rakibi tarttığımız hem de zaman zaman pozisyon bulduğumuz anlar yaşadık. Bu anlardan birisinde penaltı kazandık ve soyunma odasına beraberlikle girdik. Golün son dakikalarda gelmesi rakibi de demoralize etti. Penaltı kazandığımız pozisyonda da orta saha oyuncumuz Makouta’nın ceza sahasında olması değerliydi. Fatih Tekke döneminde ileride bir türlü çoğalamıyor, doğal olarak gol bulmakta zorlanıyorduk. Bir çok iyileşme belirtisi var ama en göze çarpan bence bu oldu. Artık daha rahat gol bulabildiğimiz maçlar izleyeceğiz.
İkinci yarıda Alanyaspor, hiç öyle vites küçültmeden aynı oyuna devam etti. Maçı git gele çevirmeden, sakince top oynadı ve Trabzonspor’un hızlanmasına izin vermedi. Bu durum Karadeniz ekibini iyice sıktı ve oyun disiplininden de kopmaları ile ikinci golü bulduk. Golden sonra elbette Trabzonspor yüklense de savunmada da geçtiğimiz iki sezonu baz alınca en iyi savunma performanslarından birisini sergiledik. Duran toplar hariç gerçekten öyle aman aman bir pozisyon hatırlamıyorum. Hakem de tüm takdir haklarını Trabzon ekibinden yana kullanarak çok fazla düdük çaldı ama çok şükür golü yemeden 3 puanı aldık. Puanımızı 14 yaptık ve hepimizin içinde bir umut ışığı doğdu. Devamı gelirse değerli bir galibiyet.