Anlatsam anlamayacağın, sorsam cevaplayamayacağın bir yığın beni deli eden sorular var. Hangi sonbaharın rüzgarında kaybettin insanlığını, söyler misin bana?
Hangi yağmur damlasında toprağa gömdün ruhunu? Hangi kışın yağan karında dondurdun insanlığını? Hangi güneşin ardına sakladın vicdanını? Hangi mevsime aldandın da bir bilinmezliğe savurdun benliğini?
***
Bu soruların sen de bir ve cevabı yok biliyorum. Bir masalın en kötü kahramanı, bir filmin en sancılı sahnesi, bir hikayenin en hüzünlü vedasıydı senin hayattan anladığın... Mutluluk ruhundan uçup gideli yıllar olmuştu ki belli ki…
***
Adını bile hatırlayamayacak kadar unutmuştun o duyguyu. İşte bu yüzden beni anlamıyordun. İnsanların gülen yüzlerinin mutluluğu sana yabancıydı. Ne zaman etrafında gülen gözleri görsen, kasvetli bakışlarınla bıçak gibi kesip atıyordun yaşam arzusu...
***
Bir insanın ihtiyacı olan sevgi duygusunu hayatı boyunca hiç tatmamış bir insan olduğun için sana üzülüyorum. Kendi sesine bile yabancıyken yaşamın mutluluk sesine sağır olman doğrusunu istersen çok da şaşırtıcı değil.
***
Düşünsene bahçelerden kokusu taşan mor çiçeklerle bile kavgalı bir ruha sahipsin. Sokaklardan gelen çocukların mutlu kahkahalarına bile tahammülü olmayan birisin.
Aslında senin bu hayatta sevmediğin kendindi. Sen kendini sevmiyordun, kendinle kavgalıydın. Aynaya baktığında gördüğün kişiyeydi öfken, nefretin, kızgınlığın, sevgisizliğin, anlaşılmazlığın...
***
Buz gibi bir sabaha uyanır gibi her sabah kalbinin buz dağına çarparak gözlerini açıyordun yeni güne. Kendini cezalandıran bir ruhun esiri olan bir bedenin yükünü taşıyan bir bedenden ibarettin sadece. Ne yazık ki bu esaretin de farkında bile değildin.
***
Ama şimdi ben geldim, seni uyandırma zamanı... Seni senle barıştırma günü bugün. Sana, insan olmanın güzelliklerini hatırlatma günü bugün... Bugün, dünden başka olacak. Yapman gereken tek şey kendini sevmekle yeni güne başlamak.
***
Tüm gerçeklerini kabullenip var gücünle kendine sarılma günü... Bugüne kadar cevaplanmamış askıda asılı kalmış soruları cevaplama günü. Bugün esareti olduğun leş kokan duygularından arınıp, ışığın ve sevginle yeniden doğma günü...
***
Bugün dipsiz kuyudan kendini çekip güneşin gülen yüzüne çıkma günü... Bugün kalbinle tanışıp, kömür karası perdelerini aralama günü... Tüm bunları sen dilemezsen ben sana iyi gelemem.
Hadi bugün kendine sığınma, kendine inanma ve kendini sil baştan var etme günü...
Bugün, senin günün!
