Hükümete muhalif partiler kendi kendilerine muhalifler.
İktidara veya hükümete değil.
Ana muhalefet partisi CHP kendine muhalif.
Bu haliyle iktidara çelme takabilir mi?
Umut olabilir mi?
Alternatif olabilir mi?
Tavanda kargaşa...
Tabanda eleştiri...
Yarışta kendi kendine.
CHP'liler kendilerini eleştiriyorlar.
Birbirlerine giriyorlar.
Güçlü bir lider arayışındalar.
Bölük pörçük olmuş durumdalar.
Yalnız CHP mi böyle?
Ana muhalefet olma hayalinde olan ve fakat sürekli kan kaybeden...
İçten içe kaynayan...
İstifalar ile dikkatleri üzerine toplayan İYİ Parti de kendine muhalif.
Birlik sağlanamıyor bir türlü.
Hem CHP hem İP aynı sıkıntıyı yaşıyor.
Bunlar öyle bir zamanda oluyor ki.
Bölge ateş içinde.
Dünyanın gözü bölgemizde.
CHP kendi derdinde.
İP kendi hesabında.
İsrail savaşta.
Hamas intikam alıyor.
CHP ile İP kendine muhalif.
En üstte heyecan gözükmüyor.
En üste oynayanlar en üsttekinden kaçıyor.
Göz göze gelmekten kaçınıyorlar.
Her yerde kavga var.
Her yerde eleştiri var.
Her yerde yarış var.
Muhalefet partileri kendilerine muhalifler.
Yerel seçimde başarıyı bu şekilde nasıl yakalayacaklar?
Sözlerini tutamadılar.
Sloganlarla şehirler yönetilemedi.
Adaylar heyecanlı ama seçmen oylarını toplamış başka yere götürüyor.
İktidar işine bakıyor.
Kurultayını yaptı, kendini yeniledi.
Hükümet güç toplarken, iktidar olmanın keyfini sürüyor.
Muhalifler ise volkan misali.
Görünen o ki gün geçtikçe güç ve oy kaybediyorlar.
Yeniden Refah Partisi’ne dikkat!
Oğul, babası gibi dipten gidiyor; kadayıfın altını kızartıyor.
